Kwa vloeistof: de ideale vloeistof heeft de volgende eigenschappen:
- Lage viscositeit, hoge viscositeitsindex, lage dichtheid. Dan gaat er minder kracht in wegduwen van vloeistof zitten en is de buiging van de tasternaald minder. En als het dan toch buigt, laat het dan zoveel mogelijk identiek zijn zodat je het eruit kunt calibreren indien nodig: hoge VI dus.
- Lage tendens om 'op het oppervlak te blijven kleven'.
- Mag uiteraard de gebruikte materialen niet aantasten.
- Isolerend is prettig, maar hoeft niet perfect te zijn. Gemeten word met een honderdtal millivolt hooguit en die spanning is in vrijwel alle gevallen lager dan de kathodeval.
- Decompositieproducten moeten het staaloppervlak zo min mogelijk vervuilen. Die decompositie krijg je toch wel op microscopische schaal; op het moment van contact maken of verbreken tussen balletje en staafje is het stroomvoerend oppervlak oneindig klein, de stroomdichtheid oneindig hoog en loopt de temperatuur op het raakpunt op richting het smeltpunt van het contactmateriaal.
Glycol zou wel eens een goede kandidaat kunnen zijn. Siliconenolie niet; er zijn genoeg artikelen over problemen met MEMS schakelaars vanwege vervuiling met siliconenolie. Dat 'dielectricum' klinkt helemaal ideaal; zo'n vonkvloeistof moet eigenlijk dezelfde eigenschappen hebben als welke ik zoek.
Kwa constructie en afdichting neig ik nog steeds naar volledig metaal. Dat zit tussen de oren en is niet perse wetenschappelijk, ik weet het. MAar eigenwijs is ook wijs zeggen ze wel eens ooit
Misschien toch dat idee met dat balgje dat bovenaan het sterretje en onderaan de behuizing vastzit waar de opname voor de tasternaald coaxiaal doorheen loopt verder uitwerken. Even gauw gekeken, al mijn balgkoppelingetjes heb ik weggegeven aan hulpbehoevende CNCZone-leden. Wel heb ik nog ~10mm ID / ~15mm OD RVS slang liggen. Eigenlijk een net iets te kleine binnendiameter en te kleine verhouding binnen/buitendiameter.
Ook nog eens gekeken naar leiding-compensators, maar dat is een dure hobby in metaal. Wel kwam ik een leuk documentje tegen over Eriks RX compensators dat mijn vragen over de levensduur van zo'n balgje beantwoord. Aangezien ik normaliter een beweging heb van 3x niks en zo af en toe een 'oeps' hoef ik me daar niet al te gek druk over te maken.
De belangrijkste wet in de wetenschap: 'hoe minder efficient en hoe meer herrie, hoe leuker het is'