Kinderen en techniek wat wel en wat echt nog niet

[spinningwheels]

Klein dilemma.
Buurjochie van 10 vind alles wat ik doe helemaal geweldig.
Al eens mee laten kijken met laswerk, helemaal ingepakt uiteraard lashelm op lashandschoenen aan want dat hoort zo.
Maar nu heeft hij mij eindelijk zo gek gekregen om een electro motortje op een trapskelter te prutsen.
Als het nu een 250cc tweetakt rotax was geweest was het een jaar geleden al gebeurd, maar moet op accu,s.
Mijzelf maar over de afkeer van elektrisch vervoer heengezet, dit is immers maar een stukje kinderspeelgoed.
Alleen ik heb met het ventje afgesproken dat we het samen gaan doen, en dat hij zelf ook best wel werk er aan heeft.
Nu is hem leren / laten lassen een brug te ver ik las met TIG, dat zie ik een 10 jarige nog niet oppakken.
Inzicht heeft hij wel, ik vraag hem hoe we het moeten doen, leg uit wat het probleem is en vraag hoe lossen we dit op.
En ik moet zeggen hij zit toch best wel heel erg goed in de richting "beter dan zijn vader"
Maar het komt straks op fabriceren aan , wat laat je zo,n joch dan wel en wat niet doen, lastig.
Gaten boren met accu tol lijkt zo eenvoudig maar als boortje hapt houd zo,n kind het nooit dus dat is een neen.
Terwijl boren met de kolomboormachine gevaarlijker lijkt, maar dan zit werkstukje in de klem, en is het alleen de handel bedienen.
Dingen opmeten met de schuifmaat die gedraaid moeten worden, die maten in de ELS zetten ( met een beetje hulp natuurlijk maar kids weten donders rap hoe dat te bedienen lijkt mij)
En dan zelf op start mogen drukken.
Zelf de onderdelen met bouten en moeren laten monteren.
Moet allemaal wel redelijk snel een positief resultaat geven dan houd je de aandacht ook vast.
Overvragen is niet goed, maar ondervragen dan is de aandacht ook zo maar weg.
Ik vind het lastig.

[hugo stoutjesdijk]

Goed bezig.
Volgens mij kan ie alles wel doen. (Ik stond met 10 jaar ook achter de draaibank)
TIG lassen lijkt me nu juist wel kunnen, zal ook wel vaak mislukken, wat is daar op tegen?
Handtol op slipkoppeling, kan die ook wel boren. (kleine boortjes lijkt me geen probleem) Hij moet wel begrijpen waar het risico zit.
En alles wat fout gaat leert ie dubbel van.
Het zal toch per bewerking aftasten worden.
Haakse slijptol lijkt me wel een brug te ver.

[Sven]

Goed bezig.

Mee eens!

Ik was een jaar of 8 toen ik voor het eerst een stekker aanzette. Toen de schoolmeester daar om vroeg. Op dat moment had ik mijn vader het alleen nog maar zien doen.

Ik denk dat een kind het makkelijker op pikt dan een volwassene soms voor mogelijk houd, maar tegelijk moet je wel kleine stapjes laten nemen.

Ik zou tig lassen niet meteen voor onmogelijk houden, maar misschien wel eerst een oefenwerkstuk geven. Mislukken moet mogen ; )
Bij alles wat ie doet het gevaar even doorlichten en voor tig heb je dat volgens mij al gedaan.

[DaBit]

Het zal wat van het menneke afhangen. Ik probeer de regel aan te houden dat die kinderen zichzelf best mogen beschadigen, maar niet blijvend.
Die oudste van mij is 13, maar die kan zijn aandacht er niet bijhouden. Dus decoupeerzaag, slijptol, dat soort dingen dus niet voor hem. Z'n broer van 11 zou het wel mogen van me.

[MeMoRy]

Je vraag is niet 100% duidelijk, maar dit is in ieder geval mijn beeld en ervaring.

Geen 2 kinderen zijn hetzelfde, dus het ligt er een beetje aan wat dit kind aankan (zoals DaBit zegt). Maar: je zal er altijd bij moeten blijven(!!!)
Op zich is 10 jaar nog voor de pubertijd, dus dan zit hun hoofd nog niet vol met hormonen die ze in de war brengen, maar kinderen zijn in de praktijk altijd onverantwoordelijk. Ook al lijkt het zo, raken kinderen na een paar keer de aandacht en concentratie kwijt en worden ze slordig. Kinderen hebben ook wel de neiging om hun grenzen te gaan uitzoeken en het te zien als "spel" ipv het serieus te nemen. Ook moeten er geen vriendjes bij zijn, want die gaan elkaar afleiden en uitdagen.

Kinderen kunnen de gevolgen van hun acties niet overzien (soms to ver na hun 20ste). Als jij tegen een kind zegt "als jij de oog kwijtraakt, kan je de rest van je leven niet meer goed zien" dan komt dat niet aan. Het idee "rest van je leven" begrijpen kinderen niet, omdat ze dat inzicht nog niet hebben. Ze zullen ja en amen zeggen om je tegemoet te komen, maar echt begrijpen doen ze het niet.

Ook missen ze in mijn ervaring inzicht en ervaring en luisteren niet altijd goed, soms alleen al omdat ze te enthousiast zijn. Hand-oogcoördinatie is nog niet volledig ontwikkeld en hun reactietijd is ook niet altijd top. En vaak niet de spierkracht om zware machines te kunnen hanteren.

Maar ook voor de wet zijn ze onverantwoordelijk. C.q. tot 12 jaar hebben ze maar zeer beperkt zelfbeschikkingsrecht ofwel, ze mogen zelf geen grote beslissingen maken. Die verantwoordelijkheid en ook de verantwoordelijkheden van eventuele gevolgen van hun acties ligt bij de ouders of voogd. Je moet alles wat je doet dus vooraf bespreken met de ouders of voogd en op een of andere manier vastleggen. Zo niet, als de ouders/voogd jou aansprakelijk stelt, heb je geen poot om op te staan. De verzekering zal ook zeggen dat je onnodig risico hebt genomen, dus je mag alles uit eigen zak betalen, wat met ernstig letsel in de miljoenen kan lopen. Denk aan boete, strafblad en bij ernstig letsel evt gevangenisstraf.

Ook in bedrijven geldt (volgens de arbo): Minderjarige werknemers (en dan hebben we het over 15+ eigenlijk want daaronder mogen ze niet eens echt werken) zijn zelf niet goed in staat om de risico’s van het werken met machines in te schatten. Er moet dus ten alle tijde deskundig toezicht zijn.

(tweehonderd jaar geleden stonden kinderen al vanaf hun 5e aan de zware machines... maar dat ging ook vaak fout.)

[xander janssen]

Mijn kinderen (3 en 5) mogen, in de ogen van anderen, al best veel.

Zelf ben ik van mening dat ze het goed moeten leren en daar kun je niet jong genoeg mee beginnen, waarbij aandacht voor veiligheid altijd voorop staat! Ze weten al dat ze nooit de werkplaats in mogen zonder veiligheidsbril, zelfs niet om even iets te vragen. Ze hebben allebei hun eigen gepersonaliseerde in een bakje aan de deur liggen. Drempel over = veiligheidsbril op.

Ook nooit iets met de hand vasthouden terwijl een machine er iets mee doet. Ook een machineklem hoort vastgezet te worden op de kolomboormachine, want als de boor een keer hapt, gaat ie de rondte in. Sommige mensen denken, dan breekt de boor wel af, maar boven 4 mm boor is daar al heel wat kracht voor nodig.

Vijlen, schuren, boren met accuboor op slipstand, waarbij blokje hout vast in een machine klem zit, mag net als schroevendraaien en boutjes vast zetten met steek/ring-sleutels. Natuurlijk altijd onder 100% begeleiding, dus ook niet even weg lopen om iets snel buiten de werkplaats te pakken.

Kolomboormachine, draai- en frees-bank is voorlopig nog een no-go. Ook niet onderbegeleiding. Wel meekijken natuurlijk omdat ze het mooi vinden hoe een stuk stafmateriaal een langzaamaan vorm krijgt en een bruikbaar stukje materiaal wordt.

Er is niets zo gevaarlijk als "groepsdruk/idioterie":

https://youtu.be/0PzPfzLeDa0

[MeMoRy]

Juist, dat filmpje laat dus precies zien waarom kinderen nog niet te vertrouwen zijn met dat soort apparaten. Sommige mensen halen ver na hun 18e nog dat soort domme dingen uit, maar dan is het tenminste hun eigen domme schuld.
Ik denk dat degene die die jongens vrij bij die machine heeft laten "spelen" ook op het matje is geroepen en wellicht een sanctie heeft gekregen. Jij wilt dat niet zijn.

Ik heb een 14 jarige buurjongen die ik wel eens wat uitleg en ik wijs hem altijd uitgebreid op alle gevaren die erbij komen kijken, maar de uitvoering doet hij maar lekker bij zijn ouders.

Mijn 6 jarige mag met schuurpapier dingen doen. vijlen, knippen, snijden (niet te scherp mes), sleutelen (boutjes e.d.). Maar machines niet. Ze is nog bang voor het geluid dat de machines maken, en daardoor onzeker. Angst is een slechte raadgever, dus is niet handig en veilig. Technische lego is ook heel leerzaam.

[motormuis]

Ik heb mijn dochter toen ze 10 was voor mam een bekertje laten draaien op mijn draaibank en erna met een soldeerbout de buitenkant vercieren
mijn zoon die twee jaar ouder is had dit niet gekund die hat niets met techniek
zoon is bakker en dochter heeft machinale houbewerking gedaan
steun iedereen met wat ie kan en niet met wat je denkt wat ie kan
je heb heel gouw door wat een kind kan

[hugo stoutjesdijk]

snijden (niet te scherp mes)

Bot gereedschap is het domste wat je kunt doen. Het gereedschap doet het werk, en hoe minder kracht je zet, hoe minder kans op uitschieten.

Gewoon leren wat echt scherp is. Hoe scherper hoe beter. Dan heeft het ook nut om op te letten.
Begin dan maar met tomaatjes snijden, dat kunnen ook z'n vingers zijn.

[MeMoRy]

Heb jij kinderen?

[hugo stoutjesdijk]

Heb jij kinderen?

Nee, maar ik ben wel opgevoed door ouders die vonden dat je kinderen moest leren met messen om te gaan. En botte messen zijn gevaarlijker dan scherpe.

[MeMoRy]

Nee

ah, verklaard. Ik zag al voor me dat je je scherpste messen in de wieg zou hebben gegooid.
Als je kleuter bij de eerste hulp zit met z'n vinger eraf en het blijk dat dat was omdat hij het scherpste mes van jou heeft gekregen, komt de kinderbescherming snel aankloppen.

Nee, de hand-oog coördinatie van kleine kinderen is echt nog niet goed. Dat kan je niet afdwingen. Ze moeten zeker om leren gaan met messen. Maar "hoe scherper hoe beter" is onzin. Daar gebeuren alleen maar ongelukken mee.

Mijn neef heeft op z'n vierde (vijfde) een keukenmes weten te bemachtigen en daarmee per ongeluk zijn onderarm opengesneden. Daar heeft hij niet van "geleerd hoe je met messen om moet gaan", maar hij heeft er traumatische ervaring (spoed ehbo etc) en een flink litteken aan overgehouden. Het heeft jaren een therapie gekost voordat hij van z'n angst voor scherpe dingen af was.

[hugo stoutjesdijk]

Precies, dat hele verhaal bedoel ik dus.
Die kinderen hebben niet op het juiste moment iets geleerd. Maar de ouders blijkbaar ook niet. Keukenmes beschikbaar voor een te klein kind is niet handig, kan dat kind niets aan doen. En messen in de wieg is ook onzin.

Ik heb het ook over leren omgaan, niet over het ze zelf maar ongecontroleerd laten ontdekken, want dan gaan het dus wel fout.
Je geeft ze toch ook zwemles, waarom gooi je ze niet gewoon in het diepe.
Maar als de ouders de routine ook niet hebben, verwacht ik ook niet dat ze het hun kinderen kunnen leren.
En dat je daarbij per kind de afweging maakt wanneer die daar rijp voor is, begrijp ik heus wel.

Nee, de hand-oog coördinatie van kleine kinderen is echt nog niet goed.

Maar wel willen dat die kinderen leren schrijven als ze 6 zijn.....

[zeeschuim]

Mijn kinderen hebben een grafhekel aan zeilen (zeker op zee) en een tyfushekel aan vieze handen, voor de rest zijn ze wel aardig en goed terecht gekomen.