De kaboutergestuurde plasticpoeper versie 2.0

[chimaerion]

Ik heb 3x nema 17 en 2x nema 24 met 1,8 graden stapresolutie.

[kawarider]

Dabit, effe kort , te laat om alles te lezen, nieuwe plastic poeper? Waarom geen sls? Dat zou me van jou dan weer niet verbazen. Rest van topic ga ik morgen lezen.

[hugo stoutjesdijk]

SLS is natuurlijk vreselijk mooi, maar ik denk dat de diversiteit van materialen voor Dabit een van de voorwaarden is. Volgens mij is dat bij SLS niet het geval. Vooral 2 verschillende kunststoffen door elkaar gebruiken geeft leuke toepassingen.

[DaBit]

Neen , dat zijn in de regel losse randriem aangedreven pompen.

Hmm, niet dat ik nou vreselijk hard gezocht heb, maar ik vind eigenlijk alleen veel te groot, knap aan de prijs, en geen van allen bestand tegen meer dan grofweg 130 graden. Idem met de elektrische pompjes bedoeld voor losse turbocircuits.
Nouja, we zien wel. Impeller en pomphuis onderin een olietank moet de truuk opzich ook nog wel doen als ik die richting op ga. Ik denk dat het er een beetje over is.

Ik heb 3x nema 17 en 2x nema 24 met 1,8 graden stapresolutie.

2x NEMA17 zou prima zijn voor de Z-assen. De X- en Y-assen zijn beter af met 0,9 graad steppers; die zien een redelijke belasting waardoor ik minder heb aan microstepping.

Dabit, effe kort , te laat om alles te lezen, nieuwe plastic poeper? Waarom geen sls? Dat zou me van jou dan weer niet verbazen. Rest van topic ga ik morgen lezen.

Ik heb het wel eens overwogen hoor. 2 'zuigers', een rakel, en een diodelaser op een conventionele XY stage. Moet iets werkends opleveren, en van daaruit kun je nog wat verbeteren met een krachtigere laser of wat dan ook.
Maar je hebt er nog zoveel extra bij nodig. Dat poeder moet je regelmatig herconditioneren, je hebt een aparte kast nodig om de prints schoon te borstelen, de atmosfeer in mijn hobbyhok is zo'n beetje de slechtst denkbare voor poeder, en last but not least: kijk voor de gein eens wat een kilootje van dat PA12 poeder kost....

Misschien dat ik wel ooit nog eens zo'n klein SLA-printertje koop voor kleine onderdeeltjes. Anycubic Photon ofzo. Voor 150-300 euro heb je al wat heel bruikbaars; als er werk voor langskomt is het een no-brainer. Je hoeft niet eens heel hard je best te doen om freesjes te vinden die duurder zijn dan dat.

Verder is het net wat Hugo zegt: meerdere materialen is ook altijd wel prettig in een hobbyomgeving, en zeker meerdere materialen in 1 print.

[Arie Kabaalstra]

Verder is het net wat Hugo zegt: meerdere materialen is ook altijd wel prettig in een hobbyomgeving, en zeker meerdere materialen in 1 print.

Nou is het eigenlijk ook wel zo zoetjes aan bekend dat ik niet bepaald positief sta tegenover plastiekpoepers, maar de ontwikkelingen neigen toch meer en meer naar iets wat daadwerkelijk bruikbaar is.

Verschillende materialen, dan denk ik meteen aan die printbare Elastomeren, als je dat kan combineren met "harde" kunststoffen, dan zijn er natuurlijk allerhande mechaniekjes mogelijk die werken met een paar laagjes Elastomeer op strategische plekken als scharniertje.
Ik heb er zelf nog niet direct een toepassing voor.. maar ik kan me allerhande dingen voorstellen.

[DaBit]

Nou is het eigenlijk ook wel zo zoetjes aan bekend dat ik niet bepaald positief sta tegenover plastiekpoepers, maar de ontwikkelingen neigen toch meer en meer naar iets wat daadwerkelijk bruikbaar is.

Ja, exact zo dacht ik er een tijdje terug ook over. 't is dat Audiomaniacs destijds een extruder 'over' had, ik een bergje 40x40 snelbouwprofiel had staan wat of eens weg moest of nuttig gebruikt, en ik wilde eens LinuxCNC op een Pi proberen. Een plasticpoeper bouwen was de meest logische vorm om het geheel enige richting te geven.

Inmiddels moet ik toch schoorvoetend toegeven dat ik het aardig mis had kwa bruikbaarheid.

Het zou voor jou het ultieme 'op de groene knop heien, koffie!' apparaat zijn

die werken met een paar laagjes Elastomeer op strategische plekken als scharniertje.

Of je print polypropyleen, probleem ook opgelost.
ABS basis met TPU overmold was wel ooit een van mijn toepassingsgebieden, maar ik heb het nog nooit gedaan.

[Arie Kabaalstra]

In den beginne... Ik kwam op diverse beurzen mensen tegen die heel erg enthousiast waren over hun plasticpoeper/ Computergestuurd lijmpistool

maar.. als ik ze dan vroeg of ze mij een functioneel onderdeel konden tonen, werd ik bedolven onder "lollige schroefcontainers, blote dames, sleepbootjes, kikkertjes, schaakstukjes en dergelijke niet echt nuttige dingen..
Als ze mij dan vroegen wat ik dan voor functionele dingen maakte met mijn freesbank, dan toonde ik ze mijn Titanium horloge.

Echter!.. een poosje geleden kocht ik een nieuwe pees voor mijn handboog, en die winkelier had ook een Plasticpoeper staan.. wat deed hij ermee?..Hij printte handvatten voor handbogen,hij had het handstuk ( het midden van de boog) reverse engineered, en daar kon hij een handvat op modelleren, en die vervolgens printen. compleet met schroefgaatjes en al..
Wil je dan een handvat op maat.. dan print je er een die wat dikker is.. en dan vijl je em zoals je em hebben wilt.

in Combinatie met elastomeren, denk ik nu dat het zelfs mogelijk is om "Flexballs" te printen, je begint met een harde kunststof,dan leg je daar een moertje in, print er overheen, gaat dan verder met Elastomeer voor het flexibele middenstuk, en sluit weer af met een harde dop, waar je ook weer een moertje in print.
Zo kun je eenvoudig meerdere stijfheden/dempingskarakteristieken in je Flexball verwerken
(een Flexball is een "rubber bal" die je aan het eind van de stabilisator schroeft, en daarop schroef je dan weer een gewichtje..
een handvat met een Rubberlaagje eromheen moet dan ook tot de mogelijkheden gaan behoren.

'k begin me nu af te vragen.. stel..je zet een 4de as op je printer.. is het dan mogelijk om rond een metalen asje een vorm op te bouwen?..

[DaBit]

Jawel, al geven de huidige slicers dan waarschijnlijk niet-thuis dus de G-code word wat foezelen.
Maar waarom zou je? Dan print je toch je vormpje met een gat in het midden en pers je naderhand die as erin?

[serum]

Ik ben ook wel om en zie het voordeel wel van een dergelijk apparaat. Ik gebruik hem vaak om even een opspanning te printen voor een wat lastig vast te zetten freeswerk, afschermkapjes voor de riemen, ducts voor luchtstroom/afzuiging van spanen. Het is stiekem best praktisch. Voor de quadcopters printte ik steevast onderdeeltjes uit TPU. Recent nog een dempertje geprint in TPU om een stappenmotor te ontkoppelen / stiller te maken.

Heb er een tijdje producten mee geproduceerd (2000 stuks) die voorkwamen dat een opplak-resonator op een bepaald frequentiegebied aanliep tussen de spreekspoel en de luchtspleet door verschil in stijfheid van de ophanging. De prints zorgden voor een geruisloze parallelle geleiding van de units.

Zag dat er zelfs stempels mee geprint worden voor in zetbanken om plaatmateriaal te kunnen zetten (jep, voor productie).

Als je er geen toepassing voor weet te verzinnen, dan is dat eerder je eigen tekortkoming dan het gebrek van zo'n apparaat. Er rollen echt al heel lang bruikbare producten af. En iedereen die hem heeft staan print er wel eens iets mee wat nergens op slaat. Je bent niemand een verantwoording verschuldigd.

Het globale proces is eenvoudig, troubleshooten zal je vroeg of laat toch wel eens moeten doen.

Als je de puntjes op de I wilt zetten en gaat kloten met andere moederbordjes, firmware/stepperdrivers en je een weg baant door het bos met de opties die de nieuwe firmware biedt, een probe toe gaat voegen, verschillende methodes van bed leveling gaat testen e.d. dan moet je jezelf even afsluiten van sociale interactie want daar gaat meer tijd inzitten dan je lief is, zo is mijn ervaring. (maar dat zou zomaar mijn gebrek kunnen zijn). In dat opzicht vind ik een CNC machine voorspelbaarder.

[rien1959]

Ben ik dan de enige die zich afkeert van het 3D printen ? Misschien omdat ik dagelijks voor mijn beroep met plastic-poepers werk (Ultimaker) en wel met, volgens sommigen, moeilijke materialen werk ? Nylon, polycarbonaat en polypropyleen zijn voor mij dagelijks werk. En problemen ? Welke ? Zelfs de moeilijke materialen van Igus lukken bij mij (Iglidur) Wel heb ik een voortraject van vele jaren met allerlei andere printers en merken materialen. Ook ik heb hoge temperaturen gebruikt. Maar het was niet de oplossing. Het geheim ligt bij de filament producent. Print ik met een ander merk nylon dan trekt het meestal krom. Met Ultimaker nylon geen probleem. Ik wil geen reclame maken voor dit merk, maar voor mij waren de problemen verdwenen die ik anders had. Vermoedelijk moet er bij het 3D printen bepaalde toevoegingen aan het materiaal worden gedaan om spanningen te vermijden.
Ondanks alles ga ik het 3D printen steeds minder gebruiken. De grenzen van het mogelijke waren snel bereikt en met een goede cnc freesbank is ook veel mogelijk. Dan heb ik het nog niet eens over de nauwkeurigheid. Het enige wat ik wel interessant vind is het PTFE printen met een SLA printer. Ja, dat bestaat al, maar ik heb nog geen leverancier gevonden.

[hainjedaf]

Sensoren daarvoor vinden die 150 graden Celsius aankunnen is knap lastig.

Blokjes aluminium met IR-leds en foto-torren?
Een niet-plastieken variant op de lichtsluis?

[DaBit]

Het geheim ligt bij de filament producent.

Dat, en de boel gewoon goed stofvrij, schoon en droog houden.

Ik kan al die 'moeilijke'' kunststoffen ook prima printen, totdat de onderdelen het merendeel van de bouwplaat in gaan nemen.

Ondanks alles ga ik het 3D printen steeds minder gebruiken. De grenzen van het mogelijke waren snel bereikt en met een goede cnc freesbank is ook veel mogelijk. Dan heb ik het nog niet eens over de nauwkeurigheid.

Het is gewoon een extra stuk gereedschap, toe te passen waar zinvol. Ik gebruik het door elkaar; soms is frezen het handigste, soms draaien, soms printen, en ook niet zelden doet een decoupeerzaag, kraspen, accutol en vijl de truuk prima. En combineren gaat ook; iets oversized printen, nabewerken op de frees of draaibank.

[lordprimoz]

Ik ben een tijd geleden betrokken geweest bij de ontwikkeling (software)van een 3d printer voor high performance polymeren. Hierbij wordt vanwege het materiaal en de hechting geprint in een oven met een bereik van >200°C. Het is dus mogelijk om dit voor elkaar te krijgen, maar je zal eigenlijk alles om je oven heen moeten bouwen. De x en y assen die met een beweegbaar hitteschild over je oven heen beweegt waarbij alleen de extruder door het hitteschild beweegt. Met de Z-as beweeg je het bed omhoog de oven in.

Verder mag ik niet in details treden, maar kijk eens hier: https://www.bond3d.com/

[DaBit]

Voor PEEK is die 150 graden ook aan de erg krappe kant, maar PEEK heeft niet zozeer mijn interesse. Alleen al de kostprijs van dat spul; een eurootje of 600-700 per kilo voor CFPEEK

Constructie met hitteschildgordijn kom ik vaker tegen, maar dat is toch ook niet helemaal triviaal. Het warmteverlies door zo'n gordijn is al gigantisch, en een direct-drive extruder past er dan eigenlijk ook niet bij.
Ik ga het eens lekker omdraaien en de boel in de bouwkamer hittebestendig maken, zien hoe ver ik kom, en als het niet werkt dan ben ik zowiezo een stuk wijzer geworden.

Daarvoor heb ik eerst een stukje X-as nodig zodat ik die kan pesten met meetklokken en een oven. Vanavond het eerste onderdeeltje gemaakt; verder kwam ik niet want de freesmachine had (weer) problemen met het Mesa-spul. Probleem lijk ik nu wel te pakken te hebben; geen rotte Mesa maar een 24V voeding met kuren. Als dat het is valt het mee gelukkig.