Och, zoiets zou het dan wel worden, alleen heb ik ook een langere slag nodig dan 37mm. Maar dit soort dingen hebben ze niet een hand vol, maar een land vol.
Ik zie dat geintje met een luchtcylindertje nog wel een keer zitten. Druk op het knopje, taster zakt naar beneden, userinterface voor het tasten/nullen komt op. Userinterface voor het tasten/nullen wegklikken, taster gaat weer omhoog. Beetje over de top, maar grappig.
Nog mooier zou een draadloze zijn die heel mooi in de ER-conus valt. Ik vraag me stiekum toch wel eens ooit af hoe de herhalingsnauwkeurigheid zou zijn als je een vaste massief stalen prop in de vorm van een ER-spantang monteert in die spindel. Eigenlijk wil je die ook zonder moer op de plek kunnen houden, maar daar is wel wat op te verzinnen.
hugo stoutjesdijk schreef:Tsja, wie zou jij zijn ?
Iemand die ooit denkt dat-ie een geweldig idee heeft maar dat achteraf toch niet helemaal zo geweldig blijkt te zijn.
Dat capacitief meten zal nu ook wel redelijk 'low cost' en 'klein behuisd' gemaakt kunnen worden, maar ik kan me voorstellen dat dat 30 jaar geleden nog een uitdaging was.
Lineair meten wel. Maar 'verandert de capaciteit plotsklaps?' is nooit erg lastig geweest.
Nu tegenwoordig kun je wel gebruik maken van de berg elektronica die voor touchscreens ontwikkeld en geperfectioneerd is.
Maar ja dat waren iets duurdere analyzers, dan de gemiddelde uitlaatgas tester
.
Ja, maar dat zal 'm niet gezeten hebben in dat capacitief meten.
Wie weet is het nu juist wel de ideale oplossing. Misschien es een concepje uitwerken? Kun je gelijk die ongelijkheid in verschillende richtingen oplossen, dat schoteltje hoeft niet perse op 3 kogeltjes te rusten. ( ook al is dat wel makkelijk )
Nee, ik zou dan eerder een schoteltje van (veren)staal pakken met stylus in het midden en rondom gewoon vastgezet. Als die tastpunt wat raakt vervormt het schoteltje minimaal, en dat kun je capacitief best meten. Alles mooi IPX7 dicht en degelijk en in een kooi van Faraday. Is dat schoteltje homogeen dan is de tastkracht en dus de buiging van de stylus in alle richtingen gelijk. Moet je alleen nog wat verzinnen dat losbreekt voordat je boven de elastische vervorming van je schoteltje uit komt.
Volgens mij kun je zelfs het hele huis + membraan/schotel + stylusopname in 1 opspanning draaien als je je een beetje kwaad maakt. Dan is 'concentrisch' toch opeens ook makkelijk.
Hmm. Ik wil 48 uur in een dag
De belangrijkste wet in de wetenschap: 'hoe minder efficient en hoe meer herrie, hoe leuker het is'