Siliconenrubber kan
volgens de tabelletjes niet zo goed tegen langdurig contact met zowel minerale olieen en hun gesynthetiseerde broertjes/zusjes als siliconenolie (al vraag ik me wel af of in de praktijk de soep wel zo heet gegeten word; het rubber ziet amper mechanische of thermische belasting). Maar daarom heeft dat spul eigenlijk niet de voorkeur; met dezelfde moeite heb je een rubbersoort die geschikter is zoals polyurethaan.
Zelf een balgje maken kan altijd, maar als ik een mooi inkoopdeeltje kan krijgen van NBR of polyurethaan ofzo voor een paar euro dan heeft dat de voorkeur. Zeker als iemand ooit van plan is het ding na te bouwen. De afgeknipte vinger van de werkhandschoen is ook nog steeds een optie; de vorm daarvan is goed en de dikte/flexibiliteit van het rubber ook.
De vulling van de contactruimte, tsja, ook nog zoiets. Gassen zoals SF6 of desnoods argon of stikstof zijn ideaal, maar met dun rubber met groot oppervlak als afdichting is dat zo weg; kwestie van porositeit vs aantal grammen in de kamer. Van vloeistoffen heb je gewoon meer moleculen in de kamer, dus dat moet het 'm worden. En de demping van een vloeistof is ook een prettige bijkomstigheid.
Glycol, siliconenolie en minerale olie+broertjes zijn op papier niet ideaal. Maar vloeistoffen die idealer zijn (zoals diverse HFK's) bevatten unobtainium of zijn gemaakt van gedestilleerd goud met een vleugje platina als ik naar de prijs kijk.
Nu is die vloeistof makkelijk te wisselen, dus daar kan de 'pak iets dat mogelijk geschikt is, en vervang het als blijkt dat het niet zo is' aanpak uitstekend. Als ik zelf speel met contacten in een badje LHM+ hydraulische olie dan merk ik er eigenlijk weinig van dat het niet geschikt zou zijn.
De belangrijkste wet in de wetenschap: 'hoe minder efficient en hoe meer herrie, hoe leuker het is'
