Kinderen en techniek wat wel en wat echt nog niet

[MeMoRy]

Volgens mij heeft Remco meer aan feitelijke informatie en ervaringen met kinderen dan aan hypotheses en meningen.

[DaBit]

Als je kleuter bij de eerste hulp zit met z'n vinger eraf en het blijk dat dat was omdat hij het scherpste mes van jou heeft gekregen, komt de kinderbescherming snel aankloppen.

De kans dat die vinger eraf ligt na werken met messen is met een bot mes anders aardig wat groter dan met een scherp mes, want de spieren zijn ook nog niet zo ontwikkeld. Rondom de beperkingen van onfatsoenlijk gereedschap zien te werken is weer een extra vaardigheid, dat kun je missen als kiespijn als je wat moet leren. Geld niet alleen voor kinderen.
Dus als je ze dan toch met gereedschap om leert gaan, dan wel gewoon fatsoenlijk gereedschap dat gewoon doet wat het geacht word om te doen.
We hebben het verder ook niet over een kind van 4, maar eentje van 10.

Lassen zouden ze van mij allebei wel mogen, onder toezicht. Dan worden ze een keer gezapt door de HF-ontsteking omdat ze de massaklem vergeten en ze branden de fikken. Worden ze snel wijzer van. Uitschieten met een scherpe handzaag of hamer lig ik ook niet wakker van, dat er uit een lijmpistool heel heet spul komt weten ze inmiddels ook wel, en een accuboormachine brengt ook al niet snel blijvende schade aan. Ik waarschuw twee keer en daarna vraag ik wel 'hoe kwam dat nou jongen?'. Met leren fietsen komt er ook ooit een moment dat je niet meer voor de miljoenste keer 'kijk voor je' moet roepen maar moet bedenken 'geen auto's, geen uitstekende stukken beton, dat worden een paar schaafwonden en een bult, laat maar gaan'.

[Bjornski1976]

Regel 1. Altijd een veiligheidsbril op.
Regel 2. Wanneer je met roteren machines bezig bent; geen handschoenen, lang haar op geknot of onder muts o.i.d.
Regel 3. Bij boren object vast in klem, boorhouder o.i.d.
Regel 4. Je kan alles mits je maar alert en leergierig bent.
Regel 5. Alles met beleid, niet te groot, leer lopen voordat je kan rennen.

En een elctrische motor op een skelter, begin met een boor accu machien en van daaruit verder.

Tig lassen moeilijk, hoe heb jij het geleerd? Die kleine rakkers kunnen meer dan wij denken. Voeden en aanreiken, leren is proberen.

[MeMoRy]

De kans dat die vinger eraf ligt na werken met messen is met een bot mes anders aardig wat groter dan met een scherp mes, want de spieren zijn ook nog niet zo ontwikkeld.

Echt serieus, waar heb ik gezegd "bot mes".
Sommige mensen willen echt alleen maar horen wat ze willen om over willen klagen of zo.
En het topic is "kinderen en techniek" en geen kind is hetzelfde.

[FreesKever]

De kans dat die vinger eraf ligt na werken met messen is met een bot mes anders aardig wat groter dan met een scherp mes, want de spieren zijn ook nog niet zo ontwikkeld.

Echt serieus, waar heb ik gezegd "bot mes".
Sommige mensen willen echt alleen maar horen wat ze willen om over willen klagen of zo.
En het topic is "kinderen en techniek" en geen kind is hetzelfde.

Euhm, nee hoor.
Dabit wou duidelijk maken dat de kans op ongelukken met een bot mes groter is dan met dat scherpe mes dat jij aanhaalde.
Zo las ik zijn bericht de eerdte keer, en daar ben ik het helemaal mee eens.
Met een bot mes moet je (veel) meer kracht zetten, en als je dan uitschiet is de kans dat het fout gaat groter.
Maar het licht vooral aan je techniek. Met een mes altijd "van je af" snijden, of minstens bedenken dat als het mes een keer uitschiet, welke kant het dan op gaat.

[FreesKever]

Eerste keer dat ik dit las dacht ik ineens weer aan: Lillymae's First Solo Flight

https://www.youtube.com/watch?v=PMG1trzznHg

Het verschil tussen 10 en 14 jaar is nog wel aanzienlijk, maar er kan ook een groot verschil zitten tussen "biologische", "emonionele" en "verstandelijke" leeftijd.

[MeMoRy]

Dabit wou duidelijk maken dat de kans op ongelukken met een bot mes groter is dan met dat scherpe mes dat jij aanhaalde.
Zo las ik zijn bericht de eerdte keer, en daar ben ik het helemaal mee eens.
Met een bot mes moet je (veel) meer kracht zetten, en als je dan uitschiet is de kans dat het fout gaat groter.
Maar het licht vooral aan je techniek. Met een mes altijd "van je af" snijden, of minstens bedenken dat als het mes een keer uitschiet, welke kant het dan op gaat.

Allereerst: helemaal mee eens ook. Ik heb nooit gezegd dat ik vind dat kinderen geen scherpe mensen mogen. Ik hou zelf om die reden mijn messen en beitels ook vlijmscherp. Het enige wat ik zei is dat ik mijn 6 jarige dochter niet mijn scherpste messen geef. Ze krijgt wel degelijk scherpe messen, maar niet mijn scherpste. En ze krijgt uitleg en begeleiding. Van mij, maar ook op school en bso.
Maar die opmerking wordt aangegrepen voor een betoog door hugo en daarna DaBit over botte messen.
Ik vind het eigenlijk vooral ergerlijk dat mensen die niet weten hoe het is om een kind op te voeden gaan beweren dat ouders het verkeerd doen. Alsof ouders hun kinderen kwaad willen doen ofzo. Nou, de meeste ouders doen hun stinkende best voor hun kinderen.

Maar goed, terug op de redenatie. Hij klopt met betreft het snijden, maar kinderen doen meer naast snijden. Zodra ze klaar zijn met snijden is de aandacht weg en letten ze niet op waar ze het mes houden of neerleggen. Of ze gaan ineens rondlopen met het mes rindzwaaiend. Ik bedoel: ze missen inzicht, ervaring, concentratieboog en verantwoordelijkheidsgevoel. Al die beschermende regels zijn er niet voor niets. Dat komt uit jarenlange ervaring uit ongelukken.

Om nog maar een voorbeeld te noemen: ik heb die toen nog 13 jarige buurjongen vorig jaar in mijn werkplaats gehad, hij had een boutje die vastzat en losgeslepen moest worden. Ik heb hem uitleg gegeven over hoor dat met een dremel kan, beschermbril, handschoenen en veiligheidsinstructies gegeven. Ging goed. Ik draai me 1 minuut om op iets in te klemmen op de freesbank en draai terug. Staat z'n 9 jarige broertje er palnaast, op ooghoogte ZONDER beschermbril naar te staren. Hij was z'n broer op gaan zoeken en had niets gezegd bij binnenkomen. De 14 jarige had het wel gezien, maar niet bedacht dat z'n broertje ook beschermd moet worden, dus ging stug door.
Wat ik zeg: missen inzicht en verantwoordelijkheidsgevoel

[benkr]

Om nog maar een voorbeeld te noemen: ik heb die toen nog 13 jarige buurjongen vorig jaar in mijn werkplaats gehad, hij had een boutje die vastzat en losgeslepen moest worden. Ik heb hem uitleg gegeven over hoor dat met een dremel kan, beschermbril, handschoenen en veiligheidsinstructies gegeven. Ging goed. Ik draai me 1 minuut om op iets in te klemmen op de freesbank en draai terug. Staat z'n 9 jarige broertje er palnaast, op ooghoogte ZONDER beschermbril naar te staren. Hij was z'n broer op gaan zoeken en had niets gezegd bij binnenkomen. De 14 jarige had het wel gezien, maar niet bedacht dat z'n broertje ook beschermd moet worden, dus ging stug door.
Wat ik zeg: missen inzicht en verantwoordelijkheidsgevoel

Volgens mij was jij diegene die niet oplette, jij zou dit meteen hebben moeten zien en daarnaar handelen!
Maar laten we ophouden met spijkers zoeken op laag water, iedereen heeft hier zijn eigen methode voor, niemand zal het bewust fout laten lopen.

[MeMoRy]

Ik was al bang dat ik zo'n reactie zou krijgen. Alsof iemand het volhoud om 100% met zijn aandacht ergens bij te zijn. Zo werkt dat niet. Alle je een kind iets laat doen en het gaat goed dan kijk je wel eens weg, of moet even iets pakken.
Je doet dan een risicoinschatting. Het risico was laag: hij was goed beschermd. Het was niet heel gevaarlijk of zwaar en hij was zorgvuldig bezig. Ik stond ook gewoon achter hem. Zijn broertje was nog nooit mijn werkplaats in geweest, dus dit was niet te voorzien.

Ik ben over het algemeen altijd erg voorzichtig en veel bezig met risicos en gevolgen. Ik had twee banen geleden zelfs een nevenfunctie als getrainde FMEA moderator.
Ik probeer gewoon mijn ervaringen te delen en daarmee te laten zien dat een ongeluk in een klein hoekje zit een te waarschuwen dat kinderen nog niet de capaciteit hebben om dat goed op te reageren. Plus dat ik aangeef dat je wettelijk aansprakelijk bent en de gevolgen van (ernstig) letsel heel grote impact kunnen hebben.

Nu kunnen jullie inderdaad gaan focussen op dat ik het niet goed doe (echt wtf, wat een gezever). Of gewoon een boodschap nemen aan mijn ervaringen en dat meenemen als je iets met een kind samen gaat doen.
Zo niet, good luck en laat maar hoeveel beter je het allemaal kan. Maar hou het dan bij feitelijke ervaringen. Heb je geen ervaring met werken met kinderen? Sorry, maar dan heb je gewoon geen idee van hoe het werkelijk is.

[Robbie]

Bijna altijd gaat zo'n onderwerp de persoonlijke kant op, er wordt een opmerking gemaakt en de persoon aan wie die is gericht voelt zich aangesproken. Vervolgens gaat het alleen daar nog over. Het overkomt mij ook dat ik me in mijn kuif gepikt voel na een toch wel goed bedoelde opmerking. We kunnen het dagelijks zien in de politiek.
Bij lezing van dit onderwerp blijkt m.i. wel duidelijk dat iedereen het goed bedoelt en zijn eigen ervaringen en inzichten in eigen bewoordingen naar voren brengt. Natuurlijk gaat het niet altijd geheel volgens wens en had het bijna altijd beter gekund. Maar de reacties laten zien dat (ik denk) toch wel iedereen er bewust mee omgaat en dat de verschillen zitten in kleine dingen omdat de een niet iets verder denkt dan de ander, maar dat is ook weer per situatie verschillend en dat levert nou juist commentaren op die negatief overkomen. Al met al verbaas ik me erover dat het bijna altijd goed gaat als je ziet wat er om ons heen gebeurt, denk eens aan het verkeer. En dat iemand die een ander begeleidt niet in de gaten heeft dat er een ander bij komt staan verantwoordelijk zou zijn, lijkt normaal, maar is wel een heel formele benadering. Die redenering doortrekkend zou het betekenen dat hij de boel had moeten afzetten zodat derden er niet bij kunnen, wie doet dat nou? Maar formeel... Samenvattend blijkt dat alle reacties toch betrokken en positief zijn.

[Kars-cnc]

Het roept blijkbaar veel emoties op; kinderen, gevaarlijke situaties...

Ik denk dat iedereen in dit topic wel een punt heeft, dit is nu eenmaal een onderwerp waar de meningen nogal uiteen kunnen lopen zonder direct goed of fout te zijn. Er geldt voor ouders geen (weinig) regelgeving hoe hun kinderen op te voeden, dus je vult het zelf in. Dat geldt ook voor opa's en oma's buren, de oppas en alle anderen die particulier iets met kinderen doen. Voor commerciële instellingen zijn er juist weer heel veel regels maar goed daar gaat het hier niet over. Al is het als "niet ouder" natuurlijk verstandig nog een tandje voorzichtiger te zijn dan de ouders zouden zijn.

En wat Spinningwheels betreft? Die heeft zich verder niet meer in de discussie gemengd. Hem kennende is hij na de eerste paar adviezen gewoon lekker aan de gang gegaan met zijn buurjongen en zit de motor er al bijna op

[Edit} ik zie nu dat Robbie net voor mij al een "algemene beschouwing" gepost heeft. Mooie complete reactie Robbie!!!

[hugo stoutjesdijk]

@Memory, bij niet zo scherp, lees ik gewoon bot, niet zo vreemd toch. Sorry als ik dat een beetje verkeerd geïnterpreteerd heb.
En vat het alsjeblieft niet te persoonlijk op, doe ik ook niet. (dat is met alles wat me niet persoonlijk meegedeeld wordt zodat de emoties ook nog duidelijk zijn)
En net als jij ervaring opdoet met buurkinderen, toon je zelf goed aan dat je niet noodzakelijkerwijs zelf kinderen moet hebben.
Het is maar goed dat het aantal kinderen wat hier over de vloer geweest is allemaal niet van mij waren.
Maar als we het even algemeen overzien:
Dat niet overzien van de gevolgen, ik vraag me toch echt af hoe dat werkt. Ik ken kinderen van een jaar of 3 die exact weten wat ze op bepaalde punten wel en niet moeten doen, en dat kunnen ze alleen door inprenten geleerd hebben. En volgens mij werkt inprenten beter naarmate je jonger bent. Dus of het nu zo verstandig is om de jeugd van alles af te schermen weet ik eigenlijk nog zo net niet.
Dat dat inprenten, opvoeden, en hoe je het verder noemen wil heel veel tijd, aandacht en consequent gedrag van de 'trainers' eist is wel duidelijk. (en daar zit volgens mij tegenwoordig wel een deel van het probleem) 20 minuten youtube filmpjes zijn daar niet geschikt voor.
Kijk voor de grap een keer naar een aflevering America's Funniest Home Videos. de meeste maag kantelende beelden zijn daar van pubers en volwassenen die gewoon vreselijke domme acties uithalen. Nog steeds niets geleerd dus.

[Arie Kabaalstra]

op het gevaar af de rol van "Spuit elf" op me te nemen..

Wat wel, en wat niet.. zoals al aangegeven.. hangt van het kind in kwestie af.. mijn ouders.. tja.. mijn vader is van huis uit Timmerman, en een verdomd goeie.. die zag ik als broekemans natuurlijk al allerhande dingen maken van hout. en. je wilt dat nadoen.. mijn ouders hebben me daarin NOOIT een strobreed in de weg gelegd.. 'k had toen ik 6 jaar oud was al mijn eigen gereedschapkistje (zelfde model als die van mijn vader, maar dan een slagje kleiner), en daarin een collectie gereedschappen die de meeste ouders de haren ten berge zouden doen rijzen.. een Klauwhamer, een paar schroevendraaiers, een paar Fretboortjes (Die zijn vrij veilig, want je moet ze zelf als het ware door't hout schroeven), een pompboortje (voor Figuurzaagwerk, figuurzaagbeugel, zaagplankje, maar ook een Houtzaag, een Kapzaag, een Schrobzaag, en een boomzaag (dat was een setje losse zaagbladen die je in een handvat kon steken.. jaren plezier van gehad..
'k kreeg op mijn 9de een Koudbeitel van mijn Opa.. geweldig!.. kon ik ook metaal bewerken.. mijn Opa heeft me laten zien hoe je met zo'n ding werkt..
de Electrische boormachine mocht ik gebruiken, maar ik was nog een beetje "bang" van dat ding, dus heb ik de eerste jaren vooral gebruik gemaakt van de Handboor op Ellebogenstoom..

Als ik met Electrisch gereedschap aan de gang wilde, was één van mijn ouders, meestal mijn vader er bij.. tja.. wat kan en wat niet.. bedenk ook dat ik op school op mijn 13 (LTS) al achter een Draaibank stond, en een Freesbank, en een schaafbank, dat ik leerde lassen, later kwamen daar de Pons/nibbel machine en de slijpmachine bij, kortom.. tegen de tijd dat ik 16 was.. had ik de hele werkplaats gehad..

zoals gezegd, het hangt van het kind af..

Wat altijd een Succes is.. 'k heb wat reststukjes Trespa.. en als er vrienden/vriendinnen met Koters op bezoek komen.. dan vraag ik "terloops" of ze een mooi naambordje willen.. "JAAA" is dan steevast het antwoord.. nou.. Prima.. maar dan ga je em zelf ontwerpen!..

Ik heb dan in CamBam als een opzetje gemaakt.. maak dan per koter een "part" aan, en dan mogen ze hun naam intypen, zelf een Font kiezen, en dan help ik ze met het instellen van de bewerking.. maak programma's, stel de machine in, en dan laat ik ze op 't USB Stickje "hun programma" opzoeken, en laden.. en omdat alles vantevoren al ingesteld is.. Deurtje dicht.. "druk maar op de grote groene knop!"..

Altijd succes..

Wat "ECHT" betreft...inderdaad de gangbare veiligheidsregels in acht nemen.. kortom.. verspanen?.. Geen loshangend haar, sierraden, kleding, GEEN HANDSCHOENEN!, brilletje op, (ik draag zelf in de werkplaats Permanent een bril), en indien nodig gehoorbescherming.. al zijn het maar van die "Schuimpies" (maar wel voor je die indoet.. Fikken wassen!)
Dat zal met buurjochies of buurmeisjes bij de ouders ook een gerust gevoel geven als ze weten dat jij ook op de veiligheid let..

Gaan ze metaal met een slijptolletje te lijf.. Leer ze dan het ding pas neer te leggen als de schijf stilstaat.. dan grijp je niet meer perongeluk in een draaiende schijf, en als je em ergens neerlegt waar al andere zooi ligt.. dan schiet ie dat niet weg, of schiet ie zelf niet weg..
Daarop voortbordurend.. "Ordnung Muß sein!", hoe minder zooi, hoe minder risico, let op met snoeren of slangen over de grond.. voor je het weet struikel je..

Gaan ze met een Draaibank aan de gang.. Leer ze dan Dat ze de klauwplaatsleutel Nooit in de klauwplaat laten staan, en leer ze ook om dat altijd even te controleren voor ze de machine aanzetten.. (ik weet het.. ik ben een eigenwijs.. ik laat em er vaak WEL instaan, maar ik check wel altijd of ie eruit is als ik de bank aanslinger, maar dat mag geen excuus zijn als ik kinderen in mijn werkplaats heb.. dan gaat ie er wel uit.. )

Dingen zoals een Houtdraaibank.. daar zou ik even mee wachten.. als een beitel hapt, dan gaat ie "Ballistic".. ondanks dat ik al achter metaaldraaibanken stond op school, mocht ik thuis NIET met mijn Fikken aan de houtdraaibank komen als mijn vader niet thuis was...

Wat scherpte van snijgereedschappen betreft (messen, beitels en dergelijke) ik ben zelf niet anders gewend dan SCHERP gereedschap, als mijn vader zijn beitels geslepen had.. dan waren ze scherp genoeg voor een scheerbeurt.. als hij klaar was met het slijpen, dan stond er geen haartje meer op zijn onderarmen..
leren ermee om te gaan is belangrijker.. nooit naar je toe snijden, niet teveel ervoor.. dunne schilletjes, zodat het beheersbaar blijft..

en.. als laatste!.. het is geweldig om te zien dat kinderen Fysiek dingen willen maken.. zo ben ik ook begonnen.. met mijn gereedschapkistje toen ik 6 was.. ik maakte zelf speelgoed auto's, een model van een Boeing 747, zeepkisten, en mijn eerste skateboard.. en dat laatste is nog altijd mijn hobby..

[TestCase]

Veel goede en belangrijke reacties hier!

Maareuhh, zijn we wat echt telt niet een beetje uit het oog verloren?