Fautje in het werk geslopen wie draagt de gevolgen?

[Sven]

Ik heb laatst als onderdeel van een groot project drukwerk laten maken op basis van door de klant aangeleverd artwork.
Het drukwerk was in een verkeerd bestandsformaat aangeleverd waardoor ik een aanpassing die nodig bleek niet kon doen.

De klant zat tot over zijn oren in het werk en de grote opdracht die zij hadden gekregen liep op werkelijk alle fronten stroef, dus ik opperde om de aanpassing te doen, een soort aanpassing die ik gewend ben om te doen.

De opbouw van het artwork dat ik wel kon wijzigen was echter buitengewoon rommelig en in het aanpassen dat nodig was is elders een foutje ingeslopen, op een voor mij onduidelijke manier die volgens mij direct voortvloeide uit de (technisch) rommelige opmaak.
Mijn contactpersoon is een regelaar, geen grafisch vormgever.

Terugkijkend had ik de opmaak gewoon terug moeten geven met de boodschap "Niet goed, het moet zus en zo" En dit was al een keer eerder op dezelfde manier mis gegaan, strikt genomen "hadden ze moeten weten" wat voor opmaak ik moest hebben, ze hadden er om kunnen vragen als ze het niet wisten, en het staat op mijn website.

Hebben jullie ooit iets vergelijkbaars aan de hand gehad?

[Kjelt]

Als jij zegt: " ik opperde om de aanpassing te doen, een soort aanpassing die ik gewend ben om te doen"
Dan neem je daarmee de verantwoordelijkheid over.

Wat je daarna had kunnen doen is een proefafdruk maken , en deze ter goedkeuring aan de klant kunnen sturen.
Als de klant het goed heeft gekeurd ligt de verantwoordelijkheid weer bij de klant.

Terugkijkend had ik de opmaak gewoon terug moeten geven met de boodschap "Niet goed, het moet zus en zo"

Inderdaad, duur leergeld.

En dit was al een keer eerder op dezelfde manier mis gegaan

Sorrie maar dan had je beter moeten weten ondertussen

[serum]

Kast geleverd, door miscommunicatie van hun kant (ik had het zwart op wit dat ik de gevraagde dieptemaat had doorgegeven, over het hoofd gezien door de klant, ik heb een paarhonderd whatsappjes met hem doorgenomen, hij is in het ontwerp 3x gewijzigd van versterker/centerspeaker en subwoofer, de uiteindelijke door hem gekozen apparatuur past zoals gepland in die kast) De kast kwam daarmee een klein stukje uit de nis (waarmee de voorkant perfect aansloot bij de gordijnen, dus eigenlijk een betere optie) En ze wilden niet meer dan de 30% aanbetaling voldoen. Of ik mocht de kast opnieuw maken. Dat was geen optie voor mij. Ik heb de kast daar achtergelaten zonder te installeren en al het andere werk dat ik van ze had afgezegd. Geen zin in dergelijke klanten, uiteindelijk kon de kast er prima staan, bevriend meubelmaker heeft hem daar geïnstalleerd en ze bleven laaiend enthousiast over de kast 'kan je wel zien dat het door een vakman gemaakt is'.

Ik heb mijn schouders opgehaald en mijn verlies genomen. Geen trek in juridische touwtrekkerij of gezeur, zulke klanten wil ik echt niet.
Werkwijze aangepast, ik leg nu ieder minuscuul detail vast en vraag akkoord. Akkoord op een tekening etc. Het is niet anders.

[Sven]

Goede inzichten Kjelt, dank!

@Serum, idd, sommige klanten kan je beter laten wegvloeien. Maar deze is niet zo een ; )

[Arie Kabaalstra]

Ik krijg nog wel eens aanvragen voor onderdelen binnen.. waaruit direct blijkt dat degene die't getekend heeft.. niet kan tekenen...
Je komt dan dingen tegen waarvan je weet.. "Da's niet hoe ze het eigenlijk bedoelen.. " Meestal hang ik in zulke gevallen meteen aan de telefoon.. "Lossen Jullie het op, of moet ik het doen?.. Meestal mag ik het dan doen.. en daarna mail ik ze ook het resultaat ter goedkeuring, eerder dan dat gaat er niets op de machine..

'k heb het in het verleden genoeg meegemaakt dat er "Foutjes" in de tekeningen geslopen waren.. in dat geval stiefelden we vanuit de gereedschapmakerij gewoon naar de Tekenkamer, met de bewuste tekening strak opgerold om te tekenaar ermee om zijn oren te meppen

Komt ook omdat mijn onderdelen in sommige gevallen kleiner zijn dan de toleranties op bijvoorbeeld een Speakerkast..

Daarmee heb ik wel meer werk aan een bepaald onderdeel, maar dan kan ik ook "First time Right" leveren.. en als dat gaat om horlogeonderdelen die rustig een paar honderd euro kosten, is dat voor de klant wel te waarderen als ik daar wat extra tijd in steek.. rather safe than sorry..

Wat je met zo'n benadering ook aangeeft aan de klant is dat ze een "Vangnet" hebben.. Nou gaat het in mijn geval vaak om horloge onderdelen, dus ik weet waar ik mee te maken heb..

[skillalot]

Hebben jullie ooit iets vergelijkbaars aan de hand gehad?

Overal gaat wel eens wat fout. Ligt het aan aan de klant, dan krijgt die er kosten bij. Is het een klant waar je een goede relatie mee hebt en wil houden, dan kijk je of je ze een beetje tegemoet kan komen.

In jouw geval: Heb je vanaf het begin aangegeven dat die opmaak niet deugd, en dat er fouten uit kunnen komen?
Als je aanbied om dingen te wijzigen voor ze, stuur ze voortaan even een bevestiging van de wijzigingen ter goedkeuring, scheelt een hoop gedoe achteraf.
Strikt genomen vind ik dat de verantwoordelijkheid bij jou ligt! Maar gezien dat het al rommelig begon, en ze in tijdsnood zaten en je ze toch wilde helpen, kunnen ze je misschien wel tegemoet komen. En als het een klant betreft waar je een goede relatie mee hebt, dan zullen ze er best begrip voor hebben. Gewoon even langsgaan of bellen, en de situatie uitleggen, mocht het om een substantieel bedrag gaan. Gaat het om een paar honderd euro zou ik de eer aan mezelf houden. Mogen ze dan best weten dat je extra kosten hebt gemaakt en voor eigen rekening hebt genomen, waarderen ze wel, en wellicht komen ze alsnog met een voorstel. Ze komen de volgende keer in ieder geval weer terug, en dat vind ik veel belangrijker dan die paar centen.

Ik heb ook wel eens iets gehad, machine omgebouwd en veel meer gedaan dan er aanvankelijk via via vaag afgesproken was. Dingen waarvan de klant dacht is dat nou nodig, en waarvan ik had je dat moet ook gebeuren. Achteraf discussie over gehad, en voor een aanzienlijk lager bedrag akkoord gegaan dan ik in eerste instantie in gedachten had. Uiteindelijk geen verlies geleden, maar een heel groot deel van mijn uren weggeschrapt.

Of dat je iets aangeboden hebt om wat dingen om te bouwen, en dat het niet goed blijkt te werken omdat het toch anders zat dan je aanvankelijk dacht, en uiteindelijk kost t je een paar duizend extra. Hierbij had de klant er begrip voor en mocht ik iets meer rekenen om in ieder geval uit de kosten te zijn. Geen verlies op geleden, maar alle winst weg en wat uren voor niks gemaakt. Zijn nog wel nog steeds een goede klant.

Soms moet je een keer slikken, dan maar een keer verlies nemen, project afsluiten en door... Als ze uiteindelijk terug blijven komen bij je vind ik veel belangrijker.
En ik zie dat soort dingen ook nooit echt helemaal als een verlies, eerder als een goede les. Voor mijn gevoel kom ik met dat soort tegenslagen er altijd sterker uit!

[skillalot]

En ze wilden niet meer dan de 30% aanbetaling voldoen. Of ik mocht de kast opnieuw maken. Dat was geen optie voor mij. Ik heb de kast daar achtergelaten zonder te installeren en al het andere werk dat ik van ze had afgezegd.

en in zo'n geval had ik die 30% teruggegeven en die kast weer mooi meegenomen

[Tonybryden]

En ze wilden niet meer dan de 30% aanbetaling voldoen. Of ik mocht de kast opnieuw maken. Dat was geen optie voor mij. Ik heb de kast daar achtergelaten zonder te installeren en al het andere werk dat ik van ze had afgezegd.

en in zo'n geval had ik die 30% teruggegeven en die kast weer mooi meegenomen

Had de kast in ieder geval niet achter gelaten .
Misschien in twee stukken.

[Arie Kabaalstra]

als ik achteraf gehoord had dat men zeer tevreden was, had ik alsnog een factuur gestuurd met de volle prijs. en als ze dan niet betalen.. aanmaning erachteraan, of product weer inleveren.

[serum]

Ik had er geen zin in om er nog een keer mee te slepen, was een groot gevaarte. Daarna zou ik moeten zien een maatwerk kast te verkopen die exact op maat was gemaakt om tussen 4 muren te passen. In de vrije ruimte kon hij ook niet staan en deze aap kwam uit de mouw toen ik de 2e dag terug ging om de kast te monteren. Op de eerste dag werd het terloops opgemerkt 'hey. hij is iets dieper dan de nis', 'ja klopt, door de andere versterker en subwoofer' 'owh, tuurlijk, ok'. en de 2e dag ging het los. Teleurgesteld, 'koop je een dure kast op maat, is hij niet op maat'. (1e dag kast geleverd en de basis op de plaats gezet en de voorbereidingen getroffen, plintjes weggestoken, stopcontacten verwijderd/afgedopt). 2e dag met de personenauto terug. Ik zou dan naar de zaak moeten, bus ophalen, kast afbouwen, weer in de bus. Meh. Mijn motivatie was verdwenen op dat moment. En dan zit ik met relatief duur afval als niemand hem wil (bijzondere maatvoering/uitvoering, geen reguliere kleur). (was een enigszins excentrieke kast) incl uitsparingen/luidsprekerdoekfronten om luidsprekers in te huizen, grote pc. Met 30% waren mijn kosten gedekt. Verlies nemen en door. Vervelendste vond ik de teleurstelling in die/de mensen. Geld interesseert mij niet veel, ik sta er nu wel wat strakker/strenger in.

Bijgevoegd het productiemodel de open fronten zijn bekleed met luidsprekerdoek, 3,1x2,8m

[DaBit]

Ik heb ooit een schutting zelf gekocht/gezet nadat de oude buiten mijn schuld om brandschade opgelopen had en ik er met de verzekering niet uit kwam en het slikken of rechtzaak zou worden. Ik heb ooit een motorblok voor de toenmalige auto gekocht en samen met schoonpa erin gelepeld omdat ik er met de toko waar ik die auto kocht niet uit kwam en het slikken of rechtzaak zou worden. En zo nog wel een paar keer.

Soms moet je je afvragen hoeveel frustratie en ellende een paar euro je waard is. Persoonlijk vind ik het tot een paar duizend euro niet waard om een langdurig en energiezuigend wellesnietes-proces in te gaan met dubieuze uitkomst. Tenzij je meerdere malen aan de verkeerde touwtjes trekt, dan ga je er achter komen dat ik van tijd tot tijd gemener en meedogenlozer ben dan de gemiddelde dictator van een bananenrepubliek.

In zowel gevalletje Sven als gevalletje Serum zou ik m'n verlies pakken, mijn schouders ophalen, en verder. De andere partij heeft een andere kijk op de zaak, het is niet dat ze vooraf al de intentie hadden om je een oor aan te naaien, en die wellesnietes win je toch niet.

[TestCase]

De klant zat tot over zijn oren in het werk en de grote opdracht die zij hadden gekregen liep op werkelijk alle fronten stroef,

Een Nederlandse klant? Meestal zijn de zaakjes bij Nederlanders zeer goed geregeld en valt alles uiteindelijk redelijk op zijn plaats zonder grote ingrepen, in tegenstelling tot de grote hoop van Belgische bedrijven. (Persoonlijke ervaring, als ik door Nederlandse bedrijven ingehuurd werd, was alles tot in de puntjes geregeld en wist iedereen ook wat te doen. Bij Belgische bedrijven, diplomatisch gezegd, altijd verrassingen en dat gedurende heel het project.)

Maar goed, die dingen kunnen wel eens gebeuren door allerlei omstandigheden. Het is alleen bijzonder onprofessioneel om tot over je oren in het werk te zitten en er de controle over te verliezen.
Misschien veel diversiteitsaanwervingen? Waar we het natuurlijk niet over gaan hebben om de simpele reden dat we het daar niet over mogen hebben omwille van een scheet die uit een fles ontsnapt is en we denken dat we het daar niet over mogen hebben. Als dat de reden is, heeft die klant gewoon zijn eigen graf gegraven en verdient hij niet beter.

Terugkijkend had ik de opmaak gewoon terug moeten geven met de boodschap "Niet goed, het moet zus en zo"

Dat had je moeten doen, maar achteraf is dat allemaal gemakkelijk gezegd.

Als je het je kan permiteren, moet je in de eerste plaats onprofessionele klanten vermijden. Ik had vroeger heel veel werk, heel veel klanten en heel veel geld. Veel van die klanten waren bijzonder onprofessioneel, en sommige zelfs crimineel, en dat heeft me zoveel kopzorgen bezorgd dat een containerschip vol geld het niet meer goed kan maken. Nu heb ik weinig werk, weinig klanten en weinig geld. Maar het is onnoemelijk beter nu. Als ik nog wat doe, is het op mijn voorwaarden (binnen redelijke grenzen, natuurlijk). Onduidelijke communicatie, dan bedank ik gewoon. Ergens aan begonnen en opeens een hoop aanpassingen of een hele hoop vergaderingen om een hele hoop nuttelozen ook een bezigheid te geven, doei, nadat ik afgeleverd heb wat origineel overeen gekomen werd. Zeiken over de betaling, en dat gebeurt zeer veel als je het toelaat, en toekomstige prijsvragen vliegen zo de prullenbak in. Soms hangen ze dan jankend aan de telefoon, OK op voorhand provisietje die heel mijn werk en materiaal dekt. Meestal is dat teveel gevraagd en ben je ervan af. Maar dit moet je je allemaal kunnen permiteren, ik ga geen honger lijden en kan mijn rekeningen nog steeds betalen als ik bepaalde klanten aan de deur zet. Vooral omdat ik heel weinig nodig heb, moet ik erbij zeggen. Niet iedereen is in die situatie.

Je zegt zelf dat het een klant is die je wil houden, dus de geste die je gedaan hebt is meer dan verantwoord.



Puur wettelijk ben je gewoon compleet in je recht en zou je compensatie kunnen eisen. Maar wil je dat? Wil je het risico nemen die klant kwijt te spelen of de relatie te verzuren waardoor toekomstig samenwerking weer dat extra graadje moeilijker wordt? Wat heb je dan gewonnen? Misschien win je meer door het af te schrijven als een relatiegeschenk? Enkel jij kent je eigen situatie en wat mogelijk of gewenst is.

Dat je de verantwoordelijkheid op je genomen zou hebben, gaat maar ten dele op. Je hebt een genereuze geste gedaan naar je klant toe, maar in hoeverre dat hem van zijn verantwoordelijkheid ontslaat is een andere kwestie. Temeer omdat je een verborgen gebrek bent tegengekomen waardoor je jouw oplossing niet kon implementeren.

Je staat dus op een stevige poot, als je die aanpak zou verkiezen. Ware het niet dat dat zootje in die rechtbanken (als het zover zou komen) wetsartikelen interpreteren afhankelijk van een goede of een slechte pruikdag, en nog zoveel andere arbitraire lukrake criteria. Vandaar dat wetten strikt geïnterpreteerd moeten worden. Alles anders dan een strikte interpretatie is in feite een criminele en subversieve actie. Ja, die pruikendragers behoren tot die grote groep van grote criminelen op deze aardbal. Maar goed, dat is wat we krijgen als definities en normen vervagen. Woorden hebben een bepaalde betekenis, die mensen (alle mensen) graag nogal eens naar hun hand zetten om hun gelijk te halen. Als we het over appels hebben, moeten we het erover eens zijn wat een appel is en wat niet. In alledaags gebruik kunnen we veel uit context halen en maakt het niet uit of iemand een beeld van een jonagold in zijn geest heeft en een ander een granny. We weten waar we het over hebben en dat is voldoende voor deze bepaalde toepassing. Als het op rechtspraak en wetgeving aankomt, kunnen we ons deze vrijheid niet permiteren (om bijzonder duidelijke redenen, trouwens) en dat is meteen de reden waarom ieder woord in een wetsartikel of wetsboek een bijzonder strikte definitie en betekenis heeft. Dus, die pruiken zijn ofwel te dom om hun eigen gat fatsoenlijk zuiver te vegen of ze zijn opzettelijk subversief. Vroeger was het voor mij overduidelijk het tweede. Nu ben ik niet meer zo zeker, ik ben er tegengekomen die zo dom zijn dat het een misdaad tegen de natuur is zoiets zijn eerste verjaardag te laten vieren.

Moraal van mijn vrijdagochtend rant. Mij ga je niet op een rechtbank tegenkomen, of nog maar aangifte doen bij die blauwe strontvliegen. Ik ben helemaal klaar met de roverheid en dat rattennaren rotzooi op hun loonlijst.

Nu hoop ik dat mensen niet teveel aanstoot nemen aan mijn taalgebruik, lees het met een komische bril want in feite is het gewoon dat. De boodschap is er wel, en ze moet er zijn. We hebben lang genoeg gezwegen en dat is meteen de hoofdreden waarom we in deze riooltoestand zijn terecht gekomen. Wie aanstoot neemt aan de boodschap, is in mijn boekje gewoon een volksverrader, kort en simpel.

[Sven]

Fijn om ook wat andere ervaringen in te lezen.

Klopt helemaal, voor een beetje geld moet je niet gaan dwars liggen, en in deze context valt het geld wel mee, het is vooral werk.

Het is een NL klant maar ik vermoed dat het steeds jonger worden van mensen die alles moeten dragen wel eens mee kan spelen.
Die missen de ervaring van de oue rotten.

[mher]

Ik heb vrij weinig toe te voegen op wat al gezegd is.
Moet alleen zeggen dat ik de titel wel leuk vind, ga er even vanuit dat dat foutje expres gedaan is