K*ote DHZ

[Sven]

Bleh!
Soms baal ik er zo ontzettend van handig te zijn!
Het laat je beslissingen nemen die je niet zou nemen als je niet handig was.

Voor je het weet ben je een nieuw dek op je boot aan het leggen, een (zoveelste) bedrijfsactiviteit aan het opstarten met zelfgebouwde machines of, zoals ik vandaag, ben je in je klushuis aan de slag.

Omdat het een klushuis is krijg je flink meer waar voor je geld en heb je met een beetje geluk meer geld voor je huis als je het ooit gaat verkopen.

Maar je loopt ook het risico dat je meer aan het klussen bent dan goed voor je is. De hele week klus je professioneel en sta je in het weekend te schilderen. Zaterdag was eigenlijk al een beetje te veel en lijk je hard aan wat vrije tijd toe. Maar omdat je het weekend er na je housewarming geeft wil je eigenlijk toch ook dat laatste beetje schilderwerk af hebben.

En dus sta je om half tien weer op je krukje weer met die witte zooi te kliederen. Concentratie gaat wat stroef maar na een half uur gaat het beter. Maar na een uurtje slaat de vermoeidheid toch toe. Door gebrek aan routine beweeg je verkeerd. Je hoofd bonkt tegen de net geschilderde deurpost, met de hoofdtelefoon die je voor je verjaardag heb gekregen er tussen. Je verliest je evenwicht, wankelt van het krukje en je kan je net staande houden als je met een been weer op de grond staat. De hoofdtelefoon ligt nu op de grond en je denkt dat ie kapot zal zijn. Uit je tenen klimt een kwaadheid naar boven waarvan je weet dat je 'm kan hebben maar die je liever voor de buitenwereld onbekend laat. De kwast ligt opeens ook op de grond en de hoofdtelefoon zit onder de verf.

Mijn lief heeft een hekel aan gevloek maar ik kan mijn "ongenoegen" niet inhouden.
Met spijt, frustratie en ontgoogeling ruim ik de verfzooi op en begin met het schoonmaken van de hoofdtelefoon. Tot mijn opluchting zijn de verfspatten het enige gevolg op de hoofdtelefoon.

Het schilderen moet maar even wachten.

[tatanka]

Ach Sven,

Je bent niet de enige "handige jongen" .
Ik kan ook heel veel, maar schilderen kan ik niet. Daar heb ik een bloedhekel aan.

Maar, "Jij bent met pensioen en dus heb de tijd om te schilderen".
Geen schilder in huis dus.

Ik presteer het zelfs om met een voet in mijn bakje verf te gaan staan dat ik voorzichtig op het laminaat (zelf gelegd) had gezet.
Je raad 't al, schoen vol verf, bakje om en verf op het laminaat.
Sterke taal geuit en dan maar weer opruimen.

Zo gaat dat.

Jos

[Arie Kabaalstra]

Ok.. Ik weet wat me te wachten staat als ik over een paar weken mijn huis kan gaan betrekken..

schilderwerk ziet er gelukkig goed uit.. hoef ik niet veel aan te doen.. de vloer moet wel gedaan worden.. ondervloer voor het tapijt.. Ik wil ook de werkplaats gaan isoleren.. dus dat wordt met isolatieplaten in de weer..en een rachelwerk om de afdekking te bevestigen.. dan zal ik wel aan de kwast moeten.. of ik pak de roller.. hoofdtelefoon komt er niet aan te pas bij mij.. 'k heb een radiootje op batterijtjes.. doet het ook prima.. en dan kan de rest ook meeluisteren..

[lelieveld]

ach ik soldeerde ooit een oortelefoon stekkertje aan een snoer
bij een vriendje thuis op zijn slaapkamer met doel om die rot batterijen niet meer te hoeven kopen
in een portofoon doe ik het plus en min draadje aan de oortelefoon uitgang
het zag er prima uit
ik steek het stekkertje in de oortelefoon dat paste te mooi
vervolgens verbind ik de accu aan het snoertje , Mooi!!!
ik steek het stekkertje in de porto
het stekkertje maakt sluiting terwijl ik het in dat oortelefoon aansluitingkje steek
en zit vast gelast
het snoer vliegt ogenblikkelijk in brand, het plastic spettert tegen het behang plafond en het bed
ik trek het snoer los van de accu en die viel daardoor om
het accuzuur liep uit de accu op de vloerbedekking
en ook nog tussen de vloerplanken door op het zachtboard plafond van de Huiskamer
toen ben ik naar huis gefietst

[Mcgyver]

haha spanning op een oortelefoon uitgang???


zat er geen dc ingang op die porto? hahah


wel een verhaal, zeg.. en het laatst... "toen fietste ik naar huis"hahah

[skillalot]

...en mocht nooit meer bij dat vriendje thuis komen spelen...

[DaBit]

Jah, ik ken het helemaal.

Zelf een huis gekocht waar 8 jaar Polen in gezeten hebben. Ik wilde perse een huis op 1 salaris, en niet op 2. En als je dan geen flatje wil dan heb je toch niet zo gek veel keus. Onnodig om te zeggen dat ik dat af kon breken tot er nog 4 muren stonden en weer op kon bouwen. Stug elke avond en weekend aan de gang, want als je een weekje pauze neemt heb je de week daarop ook geen zin, en dat put uit.

Daarna, enkele maanden later, bij schoonpa ongeveer hetzelfde verhaal: ook weer van 4 muren tot iets fatsoenlijks, en omdat je het al ooit gedaan hebt ben je, euh, meer dan welkom om te helpen en sta je d'r meer dan goed voor je is. Daarna begon pa, maar daar heb ik gelukkig niet de hele verbouwing uit hoeven zitten.

De eerstkomende 100 jaar heb ik schoon genoeg van verbouwen....

[audiomanics]

Jong geleerd.......
Mijn oom had een mooie nieuwe transistor-draagbare radio gekocht van Philips, een van de eerste met transistoren.. ik was nog een jaar of 8 en zou dat ding wel eens 'verbeteren'.
Ik hoorde twee weken geleden (dus bijna een halve eeuw later) dat die bewuste radio het ook daadwerkelijk nooit meer gedaan heeft... en ik maar denken, al die tijd, dat ik 'm ook weer in elkaar had gezet, werkend...

Kees