Hoe gaat het met jouw werk (en zo)?

[rien1959]

We zijn weer een jaar verder. Afgelopen half jaar was verschrikkelijk druk met printwerk. 6 printers stonden 24/7 te draaien en zelfs in het weekend kwam ik even langs om printers leeg te maken en weer op te starten. Daar ging dan ook voor honderden euro's aan materiaal doorheen. Drie weken geleden weer eens een gesprek gehad met mijn chef. Ineens was er niets meer goed ..... Ik gaf teveel geld uit, bla, bla, bla, enz. Ik heb met verbijstering geluisterd naar deze onzin en toen hij eindelijk klaar was heb ik gevraagd hoe ik dan dat printwerk had moeten doen. Grote stilte, zelfs minutenlang. Ik ben heel kalm gebleven en het maar aangezien. Uiteindelijk kwam mijn chef tot rust, maar veel zinnigs kwam er niet uit. Ik werd nog een prettige vakantie gewenst en dat was het dan. Toen ik terug naar mijn werkplaats liep heb ik me afgevraagd wat er hier gebeurde. Toevallig weet ik dat er een aantal grote projecten bij de productie onderuit zijn gegaan en dat er bij het management een aantal met ruzie zijn vertrokken. Dus waarschijnlijk geldgebrek? Officieel moet ik nog tot oktober 2026 werken en dan kan ik met pensioen. Vorige week heb ik het besluit genomen om ontslag te nemen zodra ik terug ben van vakantie. Het kan me allemaal niet meer schelen en door een erfenis heb ik geld genoeg. Mijn schuur ga ik aanpassen en wat schuiven met de machines zodat ik daar lekker veel uren kan doorbrengen. Nu eens nadenken over een eventuele aan te schaffen 3d-printer. Voor mijn freesbank heb ik een compleet 5 assige besturing gereed liggen, dus werk genoeg. Mijn draaibank wil ik ook nog ombouwen en nog vele andere plannen. Al met al ruim 48 jaar gewerkt in de machinebouw en daar heb ik nooit een hekel aan gehad. Afgelopen jaar wat oud collega's gesproken en ik ga wat modellen maken van de dingen die we vroeger maakten, zoals kiepbakken voor heftrucks. Misschien uit metaal of anders printen. Sinds ik de knoop heb doorgehakt ziet het leven er weer een stuk beter uit.

[Huub Buis]

Rien,
Niets doet zo goed als rust in je hoofd en bezig zijn met dingen die je leuk vindt om te doen. Zo'n zelfde besluit heb ik 18 jaar geleden genomen en ik vind het nog steeds een van mijn betere keuzes.
Geniet van de komende jaren,
Huub

[benkr]

Rien, ik zou zeker geen ontslag nemen, ik zou me ziek melden en dan zo snel mogelijk zelf contact zoeken met de ARBO arts en hem de situatie uitleggen.
Als je pech hebt kiest hij de kant van de werkgever en kom je niet verder, maar als je geluk hebt dan kiest de ARBOarts jouw kant en kun je het tot je AOW leeftijd gewoon thuis uitzingen, dat kan en mag max. 2 jaar zijn dus daar kom jij nooit aan voordat je met pensioen gaat.
Nu zelf ontslag nemen kost je honderden Euro's per jaar op je pensioen, als je het gewoon ziek uitzingt kost het je helemaal niets en ben je vanaf nu gewoon thuis zonder problemen.
Probeer deze weg gewoon, als het je alsnog niet bevalt kun je altijd nog ontslag nemen, maar waarom zou je je werkgever gaan belonen voor zijn handelen op deze manier, laat ze toch lekker in hun eigen vet gaarsmoren en ga er van genieten op hun kosten.
Niet geschoten is altijd mis.

Ik heb vrijwel hetzelfde meegemaakt dus ik spreek toch wel een beetje uit ervaring.

[Arie Kabaalstra]

Zoals jullie weten, heb ik in 2022 een zwaar ongeval gehad in Duitsland (voor de genen die het niet weten een snelle update, ik ging met de motor onderuit over een oliespoor met 70 Km//h, op zich niet ernstig.. dat overleef je wel als je verder niets raakt, maar daar zat het em in.. ik werd wel geraakt.. door een vrachtwagen.. gevolg?.. een "Rollercoaster".. ik ben van't asfalt geschraapt, per helicopter naar Trier gevlogen, waar ik gestabiliseerd ben, een paar dagen daarna per heli naar Kaiserslautern waar ik verder geopereerd ben (13 botbreuken, klaplong, longperforatie en een beschadigde oogspier) pas in Mei 2023 ben ik weer thuis gekomen in Bakhuzen..)

Eind September 2024 liep mijn Ziektewet af.. inmiddels was ik weer een beetje op de been, en was ik al regelmatig in mijn werkplaats te vinden, alwaar ik al wat werk voor klanten heb gedaan..
In november 2024 ben ik voor 3 dagen in de week aan de slag gegaan bij een bedrijf in de buurt, ze werken daar met STYLE draaibanken, en omdat ik tijdens het sollicitatiegesprek al had aangegeven dat ik een voorliefde heb voor klein werk, kreeg ik daar ook het kleine werk te doen, alleen.. dat moet je dan doen op een ouwe draaibank met 0.1 mm speling op de X-as, een gereedschapshouder met twijfelachtige herhalingsnauwkeurigheid, en een klauwplaat van Ø350 mm (Dat ding gaat het echt niet volhouden om de hele dag 2500+ toeren te draaien, dan slaat de rook uit de hoofdlagers..

Toen mijn bedrijfsleider een keer bij me kwam met een klus onderdelen van Ø20 heb ik 'm toen gezegd, "Geef maar een metertje of 2 RVS Rondstaf mee, dan breng ik ze morgen bij je"
Hij reageerde toen met "Oh.. jij dacht dat je voor jezelf kon werken?. dat ga je niet redden, anders had je dat allang gedaan!", blijkbaar was ie even vergeten dat ik de 2½ jaar daarvoor keihard aan het revalideren was, en dat je dan wel even wat anders aan je hoofd hebt.. Maargoed.. ik heb er toen niet op gereageerd, maar ik heb dat wel onthouden...

In Februari 2025 wat rondgekeken bij verschillende uitzendburo's om te zien of er elders vergelijkbaar werk te vinden was op machines die daar beter voor geschikt waren.. dat liep op niets uit, maar desondanks heb ik 't hoenderhok tegen de knuppel gegooid.. ik ben naar mijn bedrijfsleider gegaan, en dat was een kort gesprekje...: "een poosje geleden maakte jij de opmerking dat ik voor mezelf werken niet zou redden, misschien heb je gelijk.. maar ik ga het toch proberen, Tot ziens!"

Vanaf eind Februari dus op eigen benen, en al is het nog geen vetpot, we houden de tent vooralsnog drijvend, 'k heb in de afgelopen tijd wel wat orders de deur uit kunnen sturen, een paar onderdelen voor een afsluiter, 66 lagerbusjes 6 van elke maat binnendiameters 5.45 tot en met 5.55 in 0,01 mm oplopend, en een bijzonder complexe horlogekast, momenteel bezig met weer een horlogekast, een prototype, maar als de reacties goed zijn, krijg ik ook de serieproductie te doen.

Inmiddels heb ik een lang gekoesterde wens in vervulling laten gaan, en is mijn EMCOturn 120 voorzien van een 666E Spantangopname waarmee ik stafmateriaal tot Ø20 in kan spannen, in de afgelopen tijd heb ik mijn Freesbank, de Beagle voorzien van een Mepscherm, heb ik de Brother HS-100 Draadvonkmachine voorzien van een nieuwe Backup batterij, en de servosynchronisatie (volgfout) opnieuw afsgesteld (maakt de machine NOG nauwkeuriger).
Deze week wil ik de Koppelbalans van de servo's nog netjes afstellen, en voor de Freesbank een nieuwe PC aan gaan schaffen, zodat die uiteindelijk op Windows 11 kan draaien, zodat ik er ook de nieuwste V4 van EdingCNC op kan zetten (meer mogelijkheden in de Macro), en ik kan er dan in plaats van G++ (Mijn eerste programmeerapplicatie) nu E++ op zetten.. Op de draaibank zit al windows 10, en E++, en dat werkt prima.

Vooralsnog zijn de vooruitzichten dus positief..

Er komt ook nog een nieuwe Freesbank hierheen, al heeft dat ding geen besturing meer, maakt niet uit.. daar knopen we ook wel E++ op, het mooie is dat ie een Wisselaar heeft met 10 posities, dus kan daar ook mijn nieuwe Macro op, met gereedschapoproep gekoppeld aan positie op de wisselaar zodat ik bijvoorbeeld Tool 11 op positie 5 kan zetten, en het dan oproepen met T0511 (dat kan in EdingCNC met de juiste macro)

Dan hebben de de Slijpmachine nog.. daar wil ik in eerste instantie een keer een uitlezing op monteren, omdat de noniusringen van met name het Z-handwiel niet meer te lezen zijn

[rien1959]

@benkr : Ik heb al uitgerekend wat het me kost en ik ben er tevreden mee. Ik heb dat bedrijf niet nodig, maar zij mij wel. Dat ziek melden is niet mijn manier van werken. Al dat geouweh... nee, ik vertrek en heb niemand nodig. Het is goed zo. Ik verlaat met opgeheven hoofd het gebouw.

@arie kabaalstra : Doorgaan! Het komt goed. Voor een baas werken blijft ellende geven.

[hugo stoutjesdijk]

Precies, schoon hoofd geeft het meest relaxte gevoel.
Fijne vakantie.

[Sven]

Ineens was er niets meer goed ..... Ik gaf teveel geld uit,

Dat was zeker zonder dat ze vooraf duidelijk hadden gemaakt hoe jij geld mocht spenderen?

Alles wat je beschrijft heeft de sfeer van bedrijf dat klem zit. In tijden van gebrek aan goede werkers en een overdaad aan werk vind ik dat vreemd.
Mooi dat je de ruimte voelt er een punt achter te zetten.

Sterkte met de laatste loodjes.

[serum]

Rien, eersteklas keuze. Maar ik zou het gewoon bespreken en aangeven dat je al langer het idee hebt dat ze totaal niet blij met je zijn en dat je het ondertussen wel zo hoog zit dat je grens bereikt is en dat ze met een voorstel moeten komen.. Gewoon op man spelen en zeggen dat je wel zoveel duidelijk is dat ze liever zonder dan met je verder willen en wat ze voorstellen om deze situatie op te lossen. Als ze niet happen kan je altijd je ontslag nog indienen. Zo ga je niet met mensen om. Je keuze om je ontslag in te dienen maakt je alleen maar sterker in je geloofwaardigheid in het gesprek, maar leg dat niet meteen op tafel. Laat niet meteen het achterste van je tong zien en uit je mond is uit je nacht. Wie weet sleep je er nog een ontslagvergoeding uit. Ziekmelden zou ik ook niet aan moeten denken. Dan neem je het iedere dag mee en maak je er een project van gevuld met frustratie en bedrog richting jezelf. (Als ik voor mijzelf spreek in ieder geval). Gesprek aanvragen met je chef incl zijn leidinggevende. Vaak schoppen de gefrustreerde chefjes het hardst naar beneden in de hiërarchie, terwijl de 'eindbaas' dat gedrag helemaal niet waardeert.

Loyalisten zoals jij verdienen een standbeeld ipv afgeblaft te worden door een sneu mannetje op de verkeerde plek.

[Swake]

serum heeft gelijk.

Eerst gesprek vragen. En belangrijk, tijdens dat gesprek moet jij als de positieve kerel overkomen (al heb je daar geen zin voor gewoon theater spelen)

Wat ook uit dat gesprek komt (of niets; of toch iets leuks; of het duurt te lang eer er echt iets komt; of jouw ontslag; of... ), JIJ kan kiezen. Enkel jij weet dat je hebt uitgerekend dat zelfs opstappen goed komt voor jou. Kunnen kiezen is een zeer belangrijke troef dat je hebt. Maar niet te snel willen gaan. Die troef moet je op het goede moment uitspelen, het komt echt niet op een paar weken.

Weer kunnen genieten van wat je gaat doen. Dat genot zo groot mogelijk maken is nu jouw doel.

[Jacala]

Rien, ik zou zeker geen ontslag nemen, ik zou me ziek melden en dan zo snel mogelijk zelf contact zoeken met de ARBO-arts en hem de situatie uitleggen.
Als je pech hebt kiest hij de kant van de werkgever en kom je niet verder, maar als je geluk hebt dan kiest de ARBOarts jouw kant en kun je het tot je AOW leeftijd gewoon thuis uitzingen, dat kan en mag max. 2 jaar zijn dus daar kom jij nooit aan voordat je met pensioen gaat.
Nu zelf ontslag nemen kost je honderden Euro's per jaar op je pensioen, als je het gewoon ziek uitzingt kost het je helemaal niets en ben je vanaf nu gewoon thuis zonder problemen.
Probeer deze weg gewoon, als het je alsnog niet bevalt kun je altijd nog ontslag nemen, maar waarom zou je je werkgever gaan belonen voor zijn handelen op deze manier, laat ze toch lekker in hun eigen vet gaarsmoren en ga er van genieten op hun kosten.
Niet geschoten is altijd mis.

Ik heb vrijwel hetzelfde meegemaakt dus ik spreek toch wel een beetje uit ervaring.

Hoi Ben,
Wellicht benader ik dit te veel als werkgever, maar mijn nekharen gaan hier wel een beetje van overeind staan. Dat die chef zich heeft misdragen klopt, maar jezelf dan maar ziek melden, omdat je het er niet mee eens bent? Of omdat de werksfeer niet is zoals je wilt?

Ziekmelden doe je als je ziek bent in mijn beleving. Ga het gesprek aan en kom je er niet uit, omdat het bedrijf slecht loopt/gemanaged wordt? Zoek iets nieuws en neem ontslag.

Ik snap dat leeftijd mee speelt, maar het siert Rien enorm dat hij de eer bij zichzelf houdt. Hij heeft zichzelf in een financieel gezonde situatie gepositioneerd (een erfenis kun je ook over de balk smijten door een 50k camper te kopen) en kan nu goede beslissingen nemen.

Sterker nog, ik vind het bizar dat ik het salaris 2 jaar moet doorbetalen van iemand die bijvoorbeeld buiten werktijd besluit om een risico sport te doen en daarbij iets overkomt. Waarom moet ik daar voor opdraaien als werkgever? Ik heb er in feite niks mee te maken wat een werknemer in zijn vrijetijd doet, ik mag er niks van vinden en niks over zeggen. Dat is maar goed ook natuurlijk. Maar ik moet wel betalen als het fout gaat?

Wat dat betreft lijkt het mij gezond om naar een constructie te gaan waarbij eigen tijd (deels) eigen risico is. Een deel wordt opgevangen door de samenleving, bijvoorbeeld bij reguliere zaken die bij het normale leven horen. Risico sport? Zelf bij verzekeren of je krijgt niks.

Het is voor mij echt een reden om niet meer personeel aan te nemen en met mij veel kleine werkgevers om mij heen.

[keesfrees]

HEEL mooi verwoord, helemaal mee eens.

[mjeuring]

Wat dat betreft lijkt het mij gezond om naar een constructie te gaan waarbij eigen tijd (deels) eigen risico is. Een deel wordt opgevangen door de samenleving, bijvoorbeeld bij reguliere zaken die bij het normale leven horen. Risico sport? Zelf bij verzekeren of je krijgt niks.

Dat was er vroeger ook. De Ziektewet. Dat was een (verplichte) werknemers verzekering, maar die is in 1996 (ofzo) afgeschaft omdat de werkgevers dat zelf wilden/moesten verzorgen. Die hadden beter zicht op de zieke werknemer dan dat de uitkeringsinstantie dat had en konden meer aan preventie doen.
Werknemers hoefden geen premie ZW meer te betalen en daar tegenover stond dat de salarisverhoging in die periode minimaal (of nul) was.

Maar goed, ziekmelden als je het niet bent past ook niet in mijn straatje. @Rien, wat je nog zou kunnen proberen is om er een vaststellingsovereenkomst uit te peuteren.

[benkr]

Ik begrijp dat mijn verhaal een beetje kort door de bocht is, maar wanneer je richting burn-out / overspannen gaat door het gedrag van de baas vind ik mijn verhaal best wel kunnen. Deze situatie ontstaat niet zo maar, daar zit iets voor wat deze keuze rechtvaardigd. Ik bedoel alleen maar te zeggen dat jouw vertrek geen bonus voor de baas moet zijn, de baas heeft de situatie veroorzaakt en mag daar wat mij beterft best voor opdraaien.

Ik heb tot 2 jaar voor mijn AOW leeftijd altijd met veel plezier gewerkt en moest er niet aan denken om te stoppen hoewel dat best wel kon, er waren regelingen genoeg om dat te doen.
Toen begon er een periode waarin stagiares en trainees (HBO - TU afstudeerders) zo werden voorgetrokken dat het personeel dat al jaren de kar trok opeens niet meer meetelden, daar heb ik mijn mening duidelijk over gegeven en toen dat niet werd gewaardeerd ging ik steeds verder onderuit to ik op een gegeven moment echt onderuit ging, ik heb toen een half jaar thuis gezeten, daarna ben ik nog een half jaar naar een werkplek gegaan waar ik echt totaal niets heb gedaan (voor de baas) niemand heeft daar ook maar iets van gezegd of gedaan, gelukkig was dat een club waar erg veel werd gehobbyd, ik heb daar toen een half jaar lang allerlei hobbydingen gedaan en gemaakt, maar totaal niets voor de baas, dat was de werksituatie toen.
Al die tijd heb ik helemaal niets van mijn directe leidinggevenden gehoord, vanaf het moment dat ik weer terug aan het werk ging tot de laatste dag helemaal niets, dat was voor mij de reden om het allemaal wel best te vinden. Ik ben de afgelopen jaren nog diverse keren naar Dongen geweest om wat te ritselen én om gezellig bij te kletsen met de mensen waar ik het laatste half jaar heb doorgebracht, ik ben echt nooit meer bij mijn voormalige clubje langs gegaan, ook al had ik daar ruim 20 jaar gewerkt en de kar getrokken. Nu is echt vrijwel iedereen waar ik ooit mee heb samengewerkt vertrokken of gaat nog dit jaar veretrekken, ik denk niet dat ik er ooit nog zal komen.

[keesfrees]

Dat begrijp ik ook heel goed, dat is de andere kant van het verhaal, iemand ziek maken zogezegd, maar dan is zo iemand ook echt ziek.
En allerlei tussen varianten denkbaar, heel lastig om daar een eerlijk systeem voor te bedenken.